Σκέψεις στη φθινοπωρινή Θεσσαλονίκη

Η επιστροφή στη Θεσσαλονίκη συνοδεύτηκε από το ολόγιομο φεγγάρι του Αυγούστου, πολλά βράδια μακριά από την αξέχαστη Πανσέληνο του Ιούλη, στην Οία. Αυτές είναι και οι πρώτες σκέψεις που κάνεις επιστρέφοντας τέλη καλοκαιριού στη Θεσσαλονίκη μετά από ενάμιση μήνα απουσίας, φοβούμενη πως θα δυσκολευτείς να προσαρμοστείς στο ρυθμό της πόλης. Η ανησυχία σου όμως είναι μάταιη, καθώς η πόλη φροντίζει να σε επαναφέρει από νωρίς στους ρυθμούς της. Η γαλήνια Εγνατία που διασχίζεις με το ταξί τα ξημερώματα της επιστροφής, οι άδειοι από ζωή δρόμοι.. Φαντάζεσαι πως όλοι ερωτεύτηκαν το φεγγάρι και χάθηκαν στις σκέψεις τους στα πιο ψηλά σημεία της πόλης. Ίσως πάλι να μελαγχόλησαν στην εικόνα του φεγγαριού και να έπεσαν νωρίς για ύπνο. Η Θεσσαλονίκη σε καλωσορίζει.

Από το βράδυ εκείνο πέρασαν σχεδόν δύο βδομάδες και η καθημερινότητά μου απέκτησε την ίδια γλυκιά ρουτίνα του φθινοπώρου. Στα 21 πλέον και λίγο πριν ξεκινήσει το τέταρτο έτος στη σχολή μου ατενίζω την πόλη, τους φίλους και το παρελθόν.

Η αλήθεια είναι πως κάθε Σεπτέμβρη όλοι λίγο πολύ μοιάζουμε ίδιοι, μαυρισμένοι, χαμένοι σε σκέψεις και υποχρεώσεις, πάντα όμως λίγο πιο διαφορετικοί από το καλοκαίρι που αφήσαμε πίσω. Τα πρόσωπα της Δ. Και της Λ., οι πρώτες φίλες που έκανα στη Θεσσαλονίκη, χαμένες σε συναισθήματα που πρόκειται να εγκαινιάσουν μια εποχή ή να σημάνουν το τέλος μιας άλλης. Ο γείτονας πλέον Κ. που μοιραζόμαστε την παρέα του, τα καινούργια πρόσωπα που μπαίνουν στη ζωή μου, οι φίλοι που δεν είδα ακόμη. Η Ζιζέλ, το πιο χαριτωμένο κουτάβι που μπήκε στην καθημερινότητά μου και μου έκλεψε την καρδιά.

Ξεχωρίζουν τα βράδια με καλή παρέα, σπιτικό φαγητό και κόκκινο γλυκό κρασί. Η επιστροφή με λαχτάρα στα στέκια που εγκαταλείψαμε για ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Οι νέες εμπειρίες που ζούμε στα rock’n’roll bar της Συγγρού-Βαλαωρίτου, στις καφετέριες της Ικτίνου και της Ζεύξιδος που αδυνατούμε να βρούμε, όπως πάντα, μέρος να κάτσουμε, στη γεμάτη στο τέλος των εκπτώσεων Τσιμισκή, στις μεταμεσονύχτιες βόλτες στη βρώμικη αλλά πάντα ξεχωριστή παραλία, επισκέψεις στη Δημοτική Βιβλιοθήκη και σε φιλικά σπίτια.

Καθώς οι πρώτες βροχές έχουν αρχίσει ήδη να πέφτουν και η δροσιά έχει αντικαταστήσει τα ζεστά βράδια μένει μόνο να συνειδητοποιήσουμε πως ο Σεπτέμβρης μπήκε για τα καλά, να αφιερωθούμε στην εξεταστική και να προετοιμαστούμε για το χειμώνα.. Αυτός ο χειμώνας μπορεί να είναι και ο τελευταίος στη Θεσσαλονίκη. Σε ένα χρόνο όλα θα είναι διαφορετικά.