μπλογκοβίζιον: ένα

1. Trust - TRST

Ακριβώς το δεύτερο άλμπουμ που άκουσα μέσα στο 2012, το έχω σαμποτάρει όσο δεν πάει μέσα στη χρονιά για να μην μπει πρώτο, αν και το ήξερα ήδη μετά τα πρώτα τέσσερα κομμάτια ότι θα είναι το νούμερο ένα. Γιατί μπορεί το κορίτσι να θέλει το r&b του και τη Lana Del Rey του αλλά αν δεν έχει λίγο electro-goth-dark-punk-εϊτίλα να χτυπηθεί στα πατώματα (γιατί εδώ δεν μιλάει για χορό αλλά για κανονικό, επίπονο χτύπημα) η ζωή δεν έχει νόημα. Το TRST είναι αυτό το αυθόρμητο καρδιοχτύπι της εφηβείας σου, που πότε σου ψηθυρίζει και πότε σου φωνάζει όλα όσα έχεις μέσα στο κεφάλι σου και θέλεις να πεις και δεν μπορείς να πεις. Μεγάλα λόγια, γιατί πιθανότατα του χρόνου που θα ποστάρω το καινούργιο νούμερο ένα θα το έχω ξεχάσει και θα έχω μελαγχολήσει εκ νέου με κάτι άλλο, αλλά για φέτος την έκανε τη δουλεία του. Κάπου στις 5 το πρωί, πατάς το play, κλείνεις τα μάτια και το ακούς μέχρι το ξημέρωμα, με κλειστά τα φώτα πάντα. Από το Candy Walls, το Gloryhole μέχρι το Heaven (ωωω αυτό το Heaven), ήταν κάτι παραπάνω από γραφτό, μοίρα και κάρμα. Τέλος, δεν θα κρατηθώ και θα το γράψω και ελπίζω να μην παρεξηγηθεί η κοπελίτσα γιατί και αυτή μέσα στην καρδιά μου την έχω (βλέπε περσινό νούμερο ένα), αλλά πόσο γκόμενος ο Robert Alfons.

Blogovision 2012:

 1. Trust - TRST

 2. Tindersticks - The Something Rain

 3. Barcelona - Not Quite Yours

 4. Perfume Genius - Put Your Back N 2 It

 5. Grizzly Bear - Shields

 6. Lower Dens - Nootropics

 7. Chairlift - Something

 8. First Aid Kit - The Lion's Roar

 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads

10. The Maccabees - Given to the Wild

11. Tame Impala -Lonerism

12. Lana Del Rey - Born to Die

13. Exitmusic - Passage

14. Beach House - Bloom

15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes

16. Crystal Castles - III

17. The KVB - Always Then

18. Miike Snow - Happy to You

19. The xx - Coexist

20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δύο

2. Tindersticks - The Something Rain

Όταν κάθησα να γράψω για το The Something Rain δεν είχα αποφασίσει ακόμα τι μου άρεσε τόσο πολύ σ' αυτό και βρέθηκε τόσο ψηλά. Την απόφαση την πήρα μια μέρα στο λεωφορείο που το άκουγα και είναι και λιγάκι ρομαντική, γιατί είναι το μοναδικό άλμπουμ που δεν το σύγκρινα με τα υπόλοιπα για να το βάλω στην εικοσάδα, απλά αποφάσισα ότι θα είναι το νούμερο δύο και το έβαλα στο νούμερο δύο. Ίσως γιατί μοιάζει περισσότερο με μαγικό ερωτικό κάλεσμα και λιγότερο με αυτό που στην ουσία είναι, ένα αριστουργηματικό άλμπουμ χωρίς υπερβολές. Και στο δεύτερο να είχα σταθεί, πάλι στην πεντάδα θα ήταν. Το Frozen τα περγράφει καλύτερα από μένα.

Μέχρι τώρα:

 3. Barcelona - Not Quite Yours

 4. Perfume Genius - Put Your Back N 2 It

 5. Grizzly Bear - Shields

 6. Lower Dens - Nootropics

 7. Chairlift - Something

 8. First Aid Kit - The Lion's Roar

 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads

10. The Maccabees - Given to the Wild

11. Tame Impala -Lonerism

12. Lana Del Rey - Born to Die

13. Exitmusic - Passage

14. Beach House - Bloom

15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes

16. Crystal Castles - III

17. The KVB - Always Then

18. Miike Snow - Happy to You

19. The xx - Coexist

20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: τρία

3. Barcelona - Not Quite Yours

Ξεκινάει να παίζει το 'Til Death, κορίτσι κοιτάει αγόρι, αγόρι κοιτάει κορίτσι, το αγόρι παίρνει το κορίτσι να χορέψουν, κλπ κλπ. Όλο αυτό διαρκεί 5.19, μέχρι να φτάσεις στο Less Than Two είσαι εντελώς heartbroken. Ακούγεται μονορούφι και σε πολλαπλές επαναλήψεις. Θα το χαρακτήριζα και ως τραγούδια για γάμο. Είναι έπος.

Μέχρι τώρα:

 4. Perfume Genius - Put Your Back N 2 It
 5. Grizzly Bear - Shields
 6. Lower Dens - Nootropics
 7. Chairlift - Something
 8. First Aid Kit - The Lion's Roar
 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11.Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκιβίζιον: τέσσερα

4. Perfume Genius - Put Your Back N 2 It

Αυτό είναι που λέμε cuteness overdose. O Mike Handreas και το πιάνο του είναι ότι πρέπει για ανελέητο πατ πατ. Η πιο προκατατειλημμένη επιλογή της λίστα. Δεν υπάρχει λόγος να σταθώ στο πόσο μου άρεσε αυτό το άλμπουμ, το τερμάτησα με το συνεχόμενο ποστάρισμα του Awol Marine στο facebook.

Μέχρι τώρα

 5. Grizzly Bear - Shields

 6. Lower Dens - Nootropics
 7. Chairlift - Something
 8. First Aid Kit - The Lion's Roar
 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: πέντε

5. Grizzly Bear - Shields

Για την πεντάδα μου δυσκολεύομαι πολύ να γράψω κάτι. Αυτά. Sun In Your Eyes 

Μέχρι τώρα:

 6. Lower Dens - Nootropics
 7. Chairlift - Something
 8. First Aid Kit - The Lion's Roar
 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: έξι

6. Lower Dens - Nootropics

Αυτό ξεπήδησε από το πουθενά μέσα στον Οκτώβριο που ξανάκουσα όσα μου 'χαν αρέσει όλη τη χρονιά και μάλλον είναι το άλμπουμ με τις λιγότερες ακροάσεις (μόλις πέντε). Αναμφισβήτητο όμως το μεγαλείο του, γι' αυτό και τόσο ψηλά. Αν ακούσεις 3-4 φορές το Brains σε επανάληψη, μπορεί και να κλάψεις λίγο.

Μέχρι τώρα:

 7. Chairlift - Something
 8. First Aid Kit - The Lion's Roar
 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: εφτά

7. Chairlift - Something

Κοίτα, αυτό εγώ το έχω χορέψει με κάθε πιθανό τρόπο, σε κάθε πιθανό μέρος. Με είχε ενθουσιάσει τόσο όταν είχε βγει που έπαιζε και για πρώτο. Μέχρι και δικιά τους λέξη έφτιαξαν για να ονομάσουν το -πόσο υπέροχο θεέ μου, το ακούς και τρελαίνεσαι- Amanaemonesia. Πάλι αγόρι-κορίτσι και τι ωραίοι που είναι ντυμένοι. Good job Chairlift!

Μέχρι τώρα:

 8. First Aid Kit - The Lion's Roar
 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: οχτώ

8. First Aid Kit - The Lion's Roar

Τι γλυκά που τραγουδάνε αυτά τα κορίτσια. Εναλλακτική επιλογή για να κυλιστείς στα χορτάρια Emmylou.

Μέχρι τώρα:

 9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads
10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: εννιά

9. Get Well Soon - The Scarlet Beast O'Seven Heads

Κοίτα τα μωρέ πως κάθονται στην εικονίτσα έτσι γλυκούλικα γύρω από το τραπεζάκι με το λουλουδικό. Είναι να μην τους ψηφίσεις;

Oh My! Good heart

Μέχρι τώρα:

10. The Maccabees - Given to the Wild
11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δέκα

10. The Maccabees - Given to the Wild

Όταν λένε And they'll call out with a name, a name by which I'd never call you/All things being well still feel it was not enough. Πόσο δίκιο έχετε, φίλοι μου Maccabees.

Μέχρι τώρα:

11. Tame Impala -Lonerism
12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: έντεκα

11. Tame Impala - Lonerism

Όλα μέσα στο κεφάλι μου ακούγονται σαν μια κατάλληλα μπερδεμένη ονειρική φασαρία.

Μέχρι τώρα:

12. Lana Del Rey - Born to Die
13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δώδεκα

12. Lana Del Rey - Born to Die

Το άκουσα περισσότερες φορές κι από το νούμερο ένα μου. Είναι εθιστικό. Να πέσεις στα πατώματα να χτυπηθείς και να σ' αρέσει. Το Born to Die είναι η φετινή κρυφή μου απόλαυση -αργό, μελωδικό, ονειρικό, drama, πόζα και glitter- όπως είναι και στη λογοτεχνία η Jane Austen.

Μέχρι τώρα:

13. Exitmusic - Passage
14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκατρία

13. Exitmusic - Passage

Το αγόρι κορίτσι, τα δυο τους γράφουν μουσική αρέσει πολύ σε αυτή τη λίστα και θα φανεί περισσότερο αργότερα. Αν με το Bloom (βλέπε νούμερο 14) ήθελες να τρέξεις στα λιβάδια, με αυτό θέλεις να χορέψεις κάτω από τα αστέρια ενώ σκάνε πυροτεχνήματα τριγύρω. Ξεκάθαρα η πιο συνειρμική tracklist.

Μέχρι τώρα:

14. Beach House - Bloom
15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκατέσσερα

14. Beach House - Bloom

Το Bloom βγήκε την άνοιξη, την καλύτερη εποχή να βγεις να τρέξεις στις εξοχές, να κυλιστείς στα χορτάρια, να ανεμίσει το μαλλί μαζί με τις καλαμιές του κάμπου που κουνιούνται ανέμελα. Και αυτό είναι ακριβώς αυτό που θέλεις να κάνεις όταν το ακούς. Τουλάχιστον αυτό συνέβη σε μένα. Επίσης το καλύτερο εξώφυλλο άλμπουμ για φέτος. (Μέχρι πρόσφατα νόμζα ότι τραγούδαγε άντρας)

Μέχρι τώρα:

15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes
16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκαπέντε

15. Vidar Vang - Sidewalk Silhouettes

Από μικρή ήθελα να μάθω κιθάρα αλλά ποτέ δεν το έκανα. Μια φορά έπιασα μια στα χέρια μου και την βρήκα αρκετά ογκώδη και άβολη για να μπω στη διαδικασία να παίξω. Μετά ένας ντράμερ μου 'χε πει ότι δεν έχω δάχτυλα για κιθάρα και να μάθω μπάσο, αλλά τι μπορεί να ξέρει ένας ντράμερ από δάχτυλα; Τώρα σκέφτομαι σοβαρά να μάθω μπάσο. Βέβαια, η κιθάρα θα παραμείνει το πραγματικό αποθημένο μου, σαν τους τύπους που αγοράζουν μηχανή μετά τη σύνταξη. Αν έπαιζα πάντως κιθάρα ή αν μάθω ποτέ, τέτοια τραγούδια θα έγραφα. 

Μέχρι τώρα:

16. Crystal Castles - III
17. The KVB - Always Then
18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκαέξι

16. Crystal Castles - III

Όταν άκουσα τούτο εδώ -από τα ελάχιστα που άκουσα μέσα στο νοέμβριο- είχα ήδη έτοιμη τη λίστα μου (μεγάλο σπασικλάκι) και είχα αυτή την αγωνία να μη μ' αρέσει για να μην αναγκαστώ να την αλλάξω. Πράγμα που δεν συνέβη τελικά και εκνευρίστηκα πολύ και αναγκάστηκα να την αλλάξω αλλά μάλλον όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία και καμία λογική όταν η Alice φτύνει στο μικρόφωνο τη φράση I am the plague.

Μέχρι τώρα:

17. The KVB - Always Then

18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκαεφτά

17. The KVB - Always Then

Ετούτο το άκουσα κάπου στον τέλος Απρίλιο, με ενθουσίασε από την αρχή -αν και είχα τις αμφιβολίες μου μέχρι την Παρασκευή το βράδυ- δικαιωματικά του αξίζει μια θέση στην εικοσάδα. Σκοτεινός, κρύος, χορευτικός ήχος. Από αυτά που κάνουν τα σκοτεινά κορίτσια* να σηκώνονται από την καρέκλα και να λικνίζονται πότε νωχελικά, πότε ηλεκτρισμένα εντελώς έξω από το ρυθμό. Άκου το Hands και θα καταλάβεις.

*ακούνε σκοτεινές μουσικούλες που τους προτείνουν σκοτεινά αγόρια (πχ. βλέπε εδώ)

Μέχρι τώρα:

18. Miike Snow - Happy to You
19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκαοχτώ

18. Miike Snow - Happy to You

Μέτρησε λίγο που είναι σουηδοί, μέτρησε λίγο που είναι τρεις σουηδοί, μέτρησε και το Devil's Work με το απίστευτο μουσικό τελείωμα που το χόρεψα πολύ (και ενδεικνύεται για τρελές φιγούρες). 

Μέχρι τώρα:

19. The xx - Coexist
20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: δεκαεννιά

19. The xx - Coexist

Κοίτα, εγώ αυτό δεν το άκουσα περπατώντας στη βροχή μια μουντή κυριακή του Σεπτέμβρη αλλά και πάλι μ' άρεσε. Βέβαια, αν αυτό το άλμπουμ ήταν μήνας θα ήταν Σεπτέμβρης, αν ήταν καιρικό φαινόμενο θα ήταν βροχή, αν ήταν συναίσθημα θα ήταν μελαγχολία και αν έβγαινε νωρίτερα στο δώδεκα θα είχαμε πάθει σίγουρα κατάθλιψη. Παρόλα αυτά το αγάπησα οπότε να το. 

Μέχρι τώρα:

20. Frank Ocean - Channel Orange

μπλογκοβίζιον: είκοσι

20. Frank Ocean - Channel Orange

Όσο να 'ναι το κορίτσι το θέλει το r&b του. She's working at the pyramid tonight/Working at the pyramid/Working at the pyramid tonight/τουτουτουτουρουτουτου

μπλογκοβίζιον: πενήντα ως εικοσιένα

Πολύ σημαντική η χρονιά για να μην ψηφίσω πάλι στη blogovision! Σημαντική γιατί για πρώτη φορά κατέβασα μόνη τη μουσική μου. Φέτος άκουσα με πρόχειρους υπολογισμούς γύρω στα 200 με 250 άλμπουμ για τα οποία κράτησα σημειώσεις, κάποια τα ξανάκουσα, κάποια τα διέγραψα με την πρώτη για ευνόητους λόγους, κάποια τα έλιωσα στο ριπίτ. Μιας και άκουσα τόσα και οι κανονισμοί δεν επιτρέπουν τα πάντα να μπουν στην εικοσάδα, στις θέσεις 50 με 21 υπάρχουν μεταξύ άλλων δύο ep και ένα soundtrack. Ειδικά το soundtrack, Copenhagen Dreams - βλέπε νούμερο 21, αν μπορούσα θα το είχα βάλει στην δεκάδα μου (ειδική μνεία γι' αυτό εδώ). Κανονικά η εικοσάδα κάθε μέρα από αύριο. Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε Chromatics, οτιδήποτε αναμείχθηκε ο Ty Segall, Animal Collective και Swans. Διαβάστε άφοβα.

50. We Were Pirates - Change

49.  Bat for Lashes - The Haunted Man
48. Gravenhurst - The Ghost in Daylight

47. Twin Shadow - Confess
46. Best Coast - The Only Place
45. The Black Keys - El Camino
44. Wild Nothing - Nocturne
43.Cloud Nothings - Attack on Memory
42. Polica - Give you the Ghost
41. Liars - WIXIW
40. Jessie Ware -Devotion
39. Divine Fits - A Thing Called Divine Fits
38. Wynter Gordon - Human Condition Doleo
37. Trailer Trash Tracys - Ester
36. Passion Pit - Gossamer
35. Noisettes - Contact
34. Fanfarlo - Rooms Filled with Light
33. Porcelain Raft - Strong Weekend
32. Hot Chip - In Our Heads
31. Damien Jurado - Maraqopa
30. Gonjasufi - MU.ZZ.LE
29. Whomadewho - Brighter
28. A Place to Bury Strangers - Onwards To The Wall
27. Pan Pan - That Pink Dot Up in the Sky
26. Two Door Cinema Club - Beacon
25. DIIV - Oshin
24. The Unwinding Hours - Afterlives
23. Sea Wolf - Old World Romance
22. The Antlers - Undersea
21. Johann Johannsson - Copenhagen Dreams

copenhagen dreams

Πάντα έβρισκα ότι οι βόρειες χώρες έχουν μια απόκοσμη μαγική γοητεία κι αυτό με κάνει να  θέλω να μεταναστεύσω σε μια απ' αυτές. Όχι ότι έχω ταξιδέψει ποτέ εκεί και μου άρεσε το περιβάλλον ή ο τρόπος ζωής, περισσότερο στο μυαλό μου τις έχω πλάσει ως αψεγάδιαστα πρότυπα κοινωνίας όπου ακόμα και όταν περπατάς στο πεζοδρόμιο βιώνεις το αστικό άρωμα και την καθημερινή μελαγχολία ως μια ανεξήγητη αίσθηση πληρότητας. Όλα αυτά πιθανότητα δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα αλλά ακούγοντας πριν από λίγο το Copenhagen Dreams του Johann Johannsson, μια ονειρική ορχηστρική τελειότητα, ξαφνικά ένιωσα όλα αυτά που περιγράφω παραπάνω.

Άνοιξη

Μπήκε η άνοιξη, με έπιασε συνάχι, είναι που μετακομίζω κιόλας, θυμήθηκα κι αυτό το ποίημα του Καρυωτάκη (από τα αγαπημένα μου) και κάνω τρελό κέφι:

Έτσι τους βλέπω εγώ τους κήπους.

Στον κήπο απόψε μου μιλεί μια νέα μελαγχολία.

Βυθίζει κάποια μυγδαλιά τον ανθοχαμόγελό της

στου βάλτου το θολό νερό. Και η θύμηση τής νιότης

παλεύει τόσο θλιβερά την άρρωστη ακακία...

Εξύπνησε μια κρύα πνοή μες στη σπασμένη σέρα,

όπου τα ρόδα είναι νεκρά και κάσα η κάθε γάστρα.

Το κυπαρίσσι, ατελείωτο σα βάσανο, προς τ' άστρα

σηκώνει τη μαυρίλα του διψώντας τον αέρα.

Και πάνε, πένθιμη πομπή λες, της δεντροστοιχίας

οι πιπεριές και σέρνονται τα πράσινα μαλλιά τους.

Οι δύο λατάνιες ύψωσαν μες την απελπισία τους

τα χέρια. Κι είναι ο κήπος μας κήπος μελαγχολίας.

Somnambulist/Η μαμά έχει πλαστικά λουλούδια στο σαλόνι/10 λεπτά στην Αβάνα

Somnambulist


Κάπου διάβασα αυτή τη λέξη πολλές φορές αυτό το χειμώνα. 20:55 σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με μαύρους τοίχους και ασπρόμαυρες φωτογραφίες πίσω από την πλάτη μου. Κρατάω δυο τηλεχειριστήρια. Από το βάθος ακούω την Ελένη να μεταφέρει φλιτζάνια που τσουκρίζουν. Είμαστε μόνο δυο άτομα σε ένα μουσείο, μια βιντεοπροβολή που αναβοσβήνει πάνω στα ρούχα μου κι είναι παρασκευή ή σάββατο βράδυ. Υποθέτω ότι μου αρέσει αυτό που βλέπω γιατί ξεχνιέμαι για 5-10 λεπτά μέσα στο δωμάτιο. Ύστερα κλείνω αποφασιστικά το βίντεο, βγαίνω από το δωμάτιο, περπατάω ανάμεσα στις φωτογραφίες, σβήνω τα φώτα της έκθεσης, κλειδώνω, περπατάω προς στην έξοδο του Λιμανιού, χάνομαι στα φώτα. like a somnambulist the streets,/όπως ένας υπνοβάτης στους δρόμους,

(στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στη βιντεοπροβολή για την έκθεση του Σπύρου Στάβερη που τέλειωσε τον περασμένο μήνα)

Η μαμά έχει πλαστικά λουλούδια στο σαλόνι

Ο Γιώργος των Plastic Flowers αγκαλιάζει το μικρόφωνο και τραγουδάει ένα κομμάτι που μας αρέσει πολύ, fake leaves ή κάπως έτσι (σίγουρα έτσι), μικρά λαμπάκια φωτίζουν το spitimou, το τραπέζι μας έχει γεμίσει με ποπ-κορν, η Δήμητρα σκέφτεται να φτιάξει μια ταπετσαρία από εφημερίδες στο δωμάτιο της, έξω βρέχει πολύ και εγώ θυμάμαι μια ιστορία 10 χρόνια πριν. 26 Οκτωβρίου, η μαμά ξεσκονίζει το τραπεζάκι του σαλονιού. Το τζάμι του τραπεζιού σπάει, η μαμά πανικοβάλλεται γιατί το βράδυ έχουμε καλεσμένους στο σπίτι. Παίρνει ένα μεγάλο βάζο το γεμίζει με ψηλά πλαστικά λουλούδια και τα τοποθετεί μέσα στην τρύπα. Το σπάσιμο ίσα που φαίνεται. Το βράδυ οι καλεσμένοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Μέχρι σήμερα παραμένει το ίδιο σπασμένο τζάμι και τα ίδια πλαστικά λουλούδια στο σαλόνι.

(εδώ τα λέμε με τους Plastic Flowers, η φωτογραφία είναι του kbougas)

10 λεπτά στην Αβάνα

Ο Κασσαβέτης είναι σχεδόν γεμάτος, εμείς ξεπαγιάζουμε στην έξοδο, μέσα σε ένα περίεργα μπλε ηλεκτρίκ δωμάτιο. Από την ανοιχτή πόρτα της αίθουσας ακούγεται κουβανέζικη μουσική, το ζωηρό τέμπο των αδερφών Ισκιέρδα. Αποφασίζουμε να μπούμε. Πατάμε στα τυφλά ακουμπώντας στο μαύρο τοίχο, πέφτω στις σκάλες, με σηκώνουν, στρίβουμε δεξιά, στις δεύτερες σκάλες μοιραζόμαστε τα σκαλιά και καθόμαστε. Είμαστε ακριβώς στο πλάι της οθόνης. Η μουσική έχει γίνει πλέον έντονα χρώματα. Η αίθουσα είναι σιωπηλή. Χαζεύω στη μεγάλη οθόνη για 10 λεπτά την Κούβα και τους ανθρώπους της. Αργότερα θα περιγράψω πάνω από εκατό φορές τη σκηνή σε όποιον πετύχω ως την καλύτερη στιγμή του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Μετά θα δω το The Ambassador/Ο Πρέσβης και θα αλλάξω γνώμη.

(Το ντοκιμαντέρ είναι το Motherland or Death/Πατρίδα ή Θάνατος, από εκεί και η φωτογραφία)

λευκό ή μαύρο

Δεν μπορώ να καταλάβω τι τρέχει με τον καιρό. Χιονίζει, βρέχει, φυσάει  και το κρύο σχεδόν δεν αντέχεται. Κάθε πρωί ξυπνάω στις 8 με την ίδια απορία, έπειτα βγαίνω έξω, περπατάω ανάμεσα στα στενά και βγαίνω στη Λεωφόρο Στρατού που συνεχίζω ευθεία και σταματάω να το σκέφτομαι γιατί κρυώνω υπερβολικά. Στις 2 το μεσημέρι θα κάνω αντίστροφα την ίδια διαδρομή με αντίστοιχο κρύο, ίσως μερικές φορές με ήλιο. Έχω μάθει τη διαδρομή σχεδόν απέξω. Όταν έχει ήλιο μου αρέσει να κλείνω τα μάτια και να περπατάω για κάμποσα δευτερόλεπτα στα τυφλά. Όταν ανοίγω πάλι τα μάτια όλως τυχαίως  έχω υπολογίσει σωστά που θα έπρεπε να βρίσκομαι. Και στέκομαι ακριβώς εκεί, 5 μέτρα πιο κάτω. Στη συνέχεια, βιάζομαι να γυρίσω σπίτι γιατί νομίζω έχουν περάσει αιώνες. Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει γενικότερα.

Τα Σαββατοκύριακα, νωρίς το απόγευμα κάνω την ίδια διαδρομή μόνο που δεν ανεβαίνω στην Αγγελάκη αλλά συνεχίζω ευθεία, πότε από Τσιμισκή, πότε από Μητροπόλεως, Προξένου Κορομηλά, Λεωφόρο Νίκης μέχρι το Λιμάνι και το Μουσείο Φωτογραφίας. Διαλέγω κάθε φορά τη διαδρομή εμπειρικά ή με τη διάθεση. Αυτό θα χάσω τώρα που μετακομίζω πίσω στην Πάτρα. Τη διαδρομή από το σπίτι στο κέντρο. Το περπάτημα στα μικρά στενά που ποτέ δεν σκέφτηκα να κοιτάξω το όνομα του δρόμου. Γιατί δεν είχε σημασία. Θα ήμουν και αύριο εκεί. Είναι από εκείνα τα πράγματα που δεν μπορούν να μην καθορίσουν τη ζωή στη Θεσσαλονίκη και που δεν μπορείς να σταματήσεις να τα σκέφτεσαι, ειδικά τώρα που μιλάμε για αλλαγές.

Και μιλάμε συνέχεια για αλλαγές τον τελευταίο καιρό. Πράγμα που δεν μου αρέσει καθόλου. Αλλά ευτυχώς σύντομα κάποιος θα αλλάξει θέμα και θα μιλήσουμε για κάτι άσχετο. Σχεδιάζουμε ένα road trip στις ΗΠΑ, τσακωνόμαστε για τη Lana Del Rey, κανονίζουμε να πάμε στο Plissken festival το Μάη. Έτσι ξεχνιέμαι για λίγο και δεν αρχίζω να περιγράφω πομπώδεις ιστορίες για τη ζωή μου σε 20 χρόνια από σήμερα -θα ζω σε μια γκρίζα πολυκατοικία στα προάστια που θα τραντάζεται κάθε λίγο από σεισμούς, πιθανότατα νευρωτική, αλκοολική και μόνη- και να ταυτίζομαι με ηρωίδες όπως η Emma Bovary του Flaubert, η Λου του Χάπι Λου και η Patty του Freedom. Κάπου εδώ είναι και η στιγμή που όλα αρχίζουν να μοιάζουν αστεία και συνειδητοποιώ ότι είναι Φεβρουάριος και το κρύο τελικά αντέχεται αν ντυθώ λίγο πιο ζεστά, οι δρόμοι δεν θα αλλάξουν όνομα και θα βρίσκονται πάντα εκεί και οι αλλαγές δεν είναι απαραίτητα κακές επιλογές, αρκεί να μη συζητάμε συνέχεια γι' αυτές. Γιατί τίποτα δεν είναι αποκλειστικά λευκό ή μαύρο.