Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη την Άνοιξη


Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη την άνοιξη για ένα ζεστό μεσημέρι, την πρώτη μέρα του Μάρτη, σε ένα μπαλκόνι με καφέδες, φίλους και γέλια να κοιτάμε ένα δέντρο που ανθίζει απέναντι μας, με τα μικρά λευκά μπουμπούκια του να λαμποκοπούν στον ήλιο. Η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε, μα δεν θα 'ταν ποτέ τόσο ξεχωριστή όσο στη Θεσσαλονίκη.

Και μετά η παλιά και νέα παραλία που γεμίζει κόσμο μόλις ο ανοιξιάτικος καιρός έρθει στην πόλη. Με τους περιπάτους να πληθαίνουν, τα ποδήλατα να τρέχουν πάνω κάτω, τα παιδιά να τρώνε παγωτά, μεγάλες παρέες με κιθάρες και τραγούδια να περνούν τα απογεύματα τους κοιτώντας το Θερμαϊκό, μοναχικούς να διαβάζουν βιβλία στα παγκάκια, τα γήπεδα να γεμίζουν αθλητές και φωνές, τα υπαίθρια πικ-νικ στο γρασίδι και τους ερωτευμένους πιασμένους χέρι χέρι να φιλιούνται κάτω από τον γεμάτο αστέρια ουρανό πλάι στο Λευκό Πύργο. Γιατί η Θεσσαλονίκη την άνοιξη είναι η πιο ερωτική πόλη.

Είναι όμορφα τα ανοιξιάτικα βράδια στα κάστρα και σε άλλες απόμερες γωνιές, να θαυμάζεις από μακριά τη θέα της φωτισμένης πόλης στον καθαρό ορίζοντα και το μυαλό σου να τρέχει σε περασμένες εποχές. Και με τους Θεσσαλονικιούς να ξεμυτίζουν από τα σπίτια τους όταν ο καιρός γλυκάνει και η μέρα αρχίζει να μεγαλώνει και να κατακλύζουν το κέντρο, τα μαγαζιά στη Ζεύξιδος και στην Ικτίνου και όταν νυχτώνει τα τραπεζάκια να ξεπετάγονται στην Βαλαωρίτου και τη Συγγρού και τους νέους που μαζεύονται να προκαλούν ένα γλυκό βουητό στην ατμόσφαιρα.


Γι αυτό λατρεύω την ανοιξιάτικη Θεσσαλονίκη. Για τα ανθισμένα καλοπιστικά λουλούδια στα παρτέρια κατά μήκος της πόλης, για την Καμάρα που μετατρέπεται σε χώρο συναντήσεων ολόκληρη τη μέρα και τους ποδηλατοδρόμους που γεμίζουν ζωή και κουδουνίσματα ποδηλάτων. Στην Αριστοτέλους τα πρωινά με τις μυρωδιές που ταξιδεύουν, τους σκύλους που λιάζονται, τα ζαχαρωτά και τα μπαλόνια που πωλούν οι μικροπωλητές και τα τραγανά κουλούρια που αντικαθιστούν τα κάστανα και το σαλέπι του χειμώνα.

Η ιδιαίτερη ομορφιά των ψιλόβροχων που αναγκάζουν τους Θεσσαλονικείς να κρύβονται κάτω από υπόστεγα, μα να ξεχύνονται πάλι στους δρόμους όταν επιστρέψει ο ήλιος και ο ρομαντισμός που αναδύεται από τις μουσικές παραστάσεις στα ανοιχτά θέατρα. Τα δρώμενα του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ τον Μάρτη και της Διεθνούς έκθεσης βιβλίου που αλλάζουν την εικόνα της πόλης και δίνουν ζωή στις αποθήκες στο Λιμάνι και το χώρο της ΔΕΘ. Τα ταξίδια στη Θεσσαλονίκη την άνοιξη είναι δημιουργικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου