Blogovision 2016 | 07. Metronomy - Summer 08 ● Ας μιλήσουμε για ανάμεικτα συναισθήματα. ● Δεν είμαι σίγουρη αν μου αρέσουν τα πέντε πρώτα κομμάτια του δίσκου. Μου αρέσουν όμως πολύ τα πέντε τελευταία. Και όταν λέω μου αρέσουν, δεν εννοώ απλά μου αρέσουν αλλά μιλάνε στην καρδιά μου. ● Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας μιλήσουμε τώρα για το Mick Slow. ● Το Mick Slow δεν είναι καν τραγούδι. Είναι τρέλα. Δεν καταλαβαίνω τι μου συμβαίνει όταν το ακούω. Είναι σαν να με πλακώνει ο ουρανός, να με ρουφάει η γη και να καίγομαι ταυτόχρονα. Και ξανά λέω δεν είναι καν τραγούδι. Είναι φυσική καταστροφή. O ρυθμός του είναι εθιστικός. Και όχι μόνο αυτό αλλά έχει και το επικότερο τελείωμα τραγουδιού για φέτος και για πάντα. Αναφέρομαι στο ότι εκεί που δεν το περιμένεις ο τραγουδιστής αρχίζει να φωνάζει I know you. Και είναι όντως σαν να με ξέρει (δεν με ξέρει). Τι φοβερά πράγματα είναι αυτά; ● Ναι, αυτό είναι το τραγούδι! Ας το ακούσουμε 3847 φορές και σήμερα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου