Τρίτη 31 Μαΐου 2011

7 επαγγέλματα που ήθελα να κάνω, 2 που θα ήθελαν οι γονείς μου και το κρυφό μου ταλέντο

Μιας και είμαι κοντά στο πτυχίο (λέμε τώρα), σκέφτομαι τις εναλλακτικές που έχω σχετικά με το επάγγελμα των ονείρων μου. Έτσι θυμήθηκα κάποια από τα επαγγέλματα που ήθελα να κάνω από τότε που ήμουν μικρή μέχρι σήμερα.

Μπαλέτρια (6 χρονών)

Πιθανότατα εννοώ μπαλαρίνα. Το βρήκα γραμμένο στο πρώτο μου λεύκωμα στην ερώτηση τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Η αδερφή μου με μιμήθηκε πιο δίπλα, δηλώνοντας πως θέλει και εκείνη να γίνει μπαλέτρια.

Προπονήτρια ομάδας ποδοσφαίρου (12 χρονών)

Ήταν η περίοδος που ξεκίνησα να βλέπω ποδόσφαιρο, μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση ή επειδή η αδελφή μου ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής το ίδιο διάστημα.

Ιστορικός-Αρχαιολόγος (14 χρονών)

Μια πιο ώριμη απόφαση που την πήρα όχι επειδή μου άρεσε η Ιστορία ή οι ανασκαφές αλλά για να μπω στο μάτι συμμαθητή που είχα κόντρα και ήθελε να γίνει το ίδιο με μένα τότε.

Ψυχολόγος (17 χρονών)

Δεν ξέρω γιατί ακριβώς ήθελα να γίνω ψυχολόγος, μάλλον για να διερευνήσω τα μύχια (ήταν μια λέξη που την χρησιμοποιούσα πολύ εκείνο τον καιρό) της ψυχής του ανθρώπου. Ξέρω όμως γιατί δεν έγινα. Μου είπαν ότι ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά μου και να γράψει και φάρμακα. Δεν ήθελα να στερήσω από τον κόσμο τα φάρμακα του.

Ακαδημαϊκός-Οικονομολόγος (19 χρονών)

Ήμουν στο δεύτερο έτος του Οικονομικού και σκέφτηκα ότι μόνο αυτό θα μου άρεσε να κάνω από τις υπόλοιπες επιλογές που μου έδινε η σχολή μου. Εγκατέλειψα αυτή την ιδέα γρήγορα, γιατί πρώτον, ήθελε πολύ διάβασμα και δεύτερον, γιατί δεν είναι καθόλου ενδιαφέρον να διαβάζεις οικονομικά ολόκληρη τη ζωή σου.

Συγγραφέας (20 χρονών)

Μάλλον επειδή έγραφα από μικρή ποιήματα, παραμύθια και άλλες ιστορίες και μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνία, σκέφτηκα να το κάνω επάγγελμα. Κατάλαβα γρήγορα ότι ήταν χαζή ιδέα γιατί αν θες να βγάλεις τα προς το ζειν ως συγγραφέας πρέπει να είσαι πολύ παραγωγικός, πράγμα που δεν έχω, όπως επίσης να έχεις και ταλέντο, πράγμα που δεν ξέρω αν έχω.

Δημοσιογράφος (21 χρονών)

Αυτή η ιδέα μου προέκυψε πρόσφατα, σαν την εναλλακτική του συγγραφέα. Δεν έχω βρει ακόμα λόγο να μην το κάνω.

Τελειώνοντας αυτή την εκτενή λίστα θα συμπληρώσω τα επαγγέλματα που νομίζω πως ήθελαν οι γονείς μου να κάνω. Νομίζω, γιατί δεν το είπαν ποτέ ξεκάθαρα.

Ηθοποιός (μαμά)

Πρέπει να πιστεύει ότι έχω υποκριτικό ταλέντο ή ότι είμαι υπερβολικά drama queen. Από μικρή μου έλεγε πάντως, πρέπει να γίνει ηθοποιός εσύ. Συγγνώμη μαμά δεν θα γίνω ηθοποιός, τουλάχιστον προς το παρόν, και αν ήθελα να γίνω, το ξέρω πως θα ήσουν η πρώτη που θα προσπαθούσε να με αποτρέψει.

Υπουργός (μπαμπάς)

Αυτό είναι κάτι που σκάλισα πολύ στο παρελθόν για να το βρω. Δεν θυμάμαι ποτέ τον πατέρα μου να μου λέει να κάνω κάτι, τον θυμάμαι όμως σε ανύποπτες στιγμές να λέει ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται νέα μυαλά σαν τα δικά μας (τα δικά μου και της αδελφής μου) για να πάει μπροστά. Συγγνώμη μπαμπά ούτε αυτό το 'χω.

Τέλος, θα σας πω για το κρυφό μου ταλέντο, που κάποτε θα το κάνω επάγγελμα.

Τραγουδίστρια

Εκδηλώθηκε στα 3 μου χρόνια και έμεινε εκεί. Τότε που τραγούδαγα το Βάλε το κόκκινο φουστάνι. Αυτό.






3 σχόλια:

  1. Τέλεια ιδέα ρε, μ' άρεσε!

    ("Βάλε το κόκκινο φουστάνι" στα 3 σου; ΑΧΑ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. zlatko τι άλλο θα σου άρεσε εσένα;

    despoina θα το προσπαθήσω, αν και ούτε αυτό το έχω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή