Όταν κάνει κρύο σ΄αυτήν την πόλη και περπατάς στο δρόμο συνήθως φτιάχνεις περίεργες μελωδίες στο μυαλό σου. Όλα είναι ήχος γύρω σου. Ο αέρας, τα αυτοκίνητα, το θρόισμα των φύλλων, οι φωνές των περαστικών, τα βήματα σου. Και εσύ ανάμεσα ο μουσικός που τα συνδυάζει σε ένα τραγούδι πρωτάκουστο.
Σαν ένα μικρό μαγαζί με βινύλια που συναντάς τυχαία στο δρόμο και περιεργάζεσαι για ώρες τη βιτρίνα του. Είναι γλυκιά η μουσική σε αυτό το στενό. Jazz, folk, rock, pop, techno, indie, όλα γίνονται ένα.
Θυμάμαι από μικρή που κατέβαινα τα σκαλιά της Γεροκοστοπούλου και αφουγκραζόμουν τους ήχους των μαγαζιών εκεί γύρω. Ήταν περίεργη αίσθηση. Καθώς μεγάλωνα η μουσική άλλαζε στα γύρω στέκια. Εξελισσόταν. Και σήμερα είναι μια σύγχρονη γειτονιά με δική της ταυτότητα. Δική της μουσική. Δικούς της ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου