Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Το κόκκινο μπαλόνι


Σε έναν τέλειο κόσμο τα κορίτσια θα είχαν ξανθά, αγορέ μαλλιά και θα φορούσαν χρωματιστά Dr. Martens. Τα αγόρια θα φορούσαν στρογγυλά κοκάλινα γυαλιά και θα έμοιαζαν με geeks. Σε κάθε ταράτσα της πόλης θα γινόταν και από ένα πάρτι. Οι καταιγίδες του Σεπτέμβρη δεν θα σε πετύχαιναν στο δρόμο. Τα συνοικιακά θερινά σινεμά θα έπαιζαν ταινίες του Γκοντάρ. Δεν θα δίσταζες να πιεις γαλλικό με 32 βαθμούς. Η μουσική θα ήταν γραμμένη από τους Iron and Wine ή τον Bon Iver. Τα βιβλία θα ταξίδευαν 1000 χιλιόμετρα για να διαβαστούν. Τα πανεπιστήμια δεν θα είχαν καταλήψεις. Η λεωφόρος Στρατού δεν θα ήταν γεμάτη με μηχανάκια αστυνομικών και κλούβες. Τα καφέ θα σέρβιραν σπιτικές λεμονάδες και υποβρύχια. Η καθημερινότητα θα είχε το χιούμορ και τις ποπ αναφορές του Community. Κόκκινα μπαλόνια θα ταξίδευαν πάνω από τη θεολογική του ΑΠΘ. Τα αστικά λεωφορεία το μεσημέρι θα είχαν κλιματισμό και άδειες θέσεις. Θα βρίσκαμε τους ίδιους φίλους να μας περιμένουν στην πόλη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές. Δεν ζούμε όμως σε μια ουτοπία, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

1 σχόλιο:

  1. Αυτος θα ηταν ο τελειος κοσμος για σενα?εισαι μικροαστος,ψευτοκουλτουριαρα,δηθεν μεχρι αηδιας.Μεχρι την πρωτη τελεια φαινεται να υποβοσκει μεσα σου κατι το νεοναζιστικο.ομοιομορφια στο ντυσιμο και καμια ευκαιρια στην διαφορετικοτητα.Σε παρακαλω κανε μας τη χαρη και μη γραφεις αλλες εφηβικες ανοησιες.Ωριμασε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή