Μέρες που γίνονται καλύτερες καθώς νυχτώνει...

Το πρωί ξεκινάει απρόοπτα.Με στέλνει καθηγητής μου στο Παμακ να του αγοράσω νερό... Ελληνικά πανεπιστήμια! Τουλάχιστον με ανταμείβει με καλό βαθμό, μάλλον για το νερό!!

Αργότερα η ατμόσφαιρα φτιάχνει.


Μαθαίνω για την παρουσίαση του βιβλίου με στίχους του Κωνσταντίνου Βήτα. Ξεσηκώνω την πολυκατοικία τραγουδώντας το "όλο αυτό που ποτέ"...

Στις 7 στον Ελευθερουδάκη τον ακούω να διαβάζει "Το κορίτσι",φορά καπέλο και έχει τόση αμηχανία..

2 ώρες μετά στο Pasta Flora, πίνω καφέ που θα με κρατήσει ξάγρυπνη όλη τη νύχτα!! Λικνίζομαι σε έναν περίεργο ρυθμό που δεν ταιριάζει με τη μουσική..

Προμηθεύομαι parallaxi για το Σαββατοκύριακο..

Καταλήγω να τρώω πίτσα με σοκολάτα και να φλυαρώ υπό την επήρεια του καφέ!!