Τρίτη 31 Μαΐου 2011

7 επαγγέλματα που ήθελα να κάνω, 2 που θα ήθελαν οι γονείς μου και το κρυφό μου ταλέντο

Μιας και είμαι κοντά στο πτυχίο (λέμε τώρα), σκέφτομαι τις εναλλακτικές που έχω σχετικά με το επάγγελμα των ονείρων μου. Έτσι θυμήθηκα κάποια από τα επαγγέλματα που ήθελα να κάνω από τότε που ήμουν μικρή μέχρι σήμερα.

Μπαλέτρια (6 χρονών)

Πιθανότατα εννοώ μπαλαρίνα. Το βρήκα γραμμένο στο πρώτο μου λεύκωμα στην ερώτηση τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Η αδερφή μου με μιμήθηκε πιο δίπλα, δηλώνοντας πως θέλει και εκείνη να γίνει μπαλέτρια.

Προπονήτρια ομάδας ποδοσφαίρου (12 χρονών)

Ήταν η περίοδος που ξεκίνησα να βλέπω ποδόσφαιρο, μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος που πήρα αυτή την απόφαση ή επειδή η αδελφή μου ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής το ίδιο διάστημα.

Ιστορικός-Αρχαιολόγος (14 χρονών)

Μια πιο ώριμη απόφαση που την πήρα όχι επειδή μου άρεσε η Ιστορία ή οι ανασκαφές αλλά για να μπω στο μάτι συμμαθητή που είχα κόντρα και ήθελε να γίνει το ίδιο με μένα τότε.

Ψυχολόγος (17 χρονών)

Δεν ξέρω γιατί ακριβώς ήθελα να γίνω ψυχολόγος, μάλλον για να διερευνήσω τα μύχια (ήταν μια λέξη που την χρησιμοποιούσα πολύ εκείνο τον καιρό) της ψυχής του ανθρώπου. Ξέρω όμως γιατί δεν έγινα. Μου είπαν ότι ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει καλύτερα τη δουλειά μου και να γράψει και φάρμακα. Δεν ήθελα να στερήσω από τον κόσμο τα φάρμακα του.

Ακαδημαϊκός-Οικονομολόγος (19 χρονών)

Ήμουν στο δεύτερο έτος του Οικονομικού και σκέφτηκα ότι μόνο αυτό θα μου άρεσε να κάνω από τις υπόλοιπες επιλογές που μου έδινε η σχολή μου. Εγκατέλειψα αυτή την ιδέα γρήγορα, γιατί πρώτον, ήθελε πολύ διάβασμα και δεύτερον, γιατί δεν είναι καθόλου ενδιαφέρον να διαβάζεις οικονομικά ολόκληρη τη ζωή σου.

Συγγραφέας (20 χρονών)

Μάλλον επειδή έγραφα από μικρή ποιήματα, παραμύθια και άλλες ιστορίες και μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνία, σκέφτηκα να το κάνω επάγγελμα. Κατάλαβα γρήγορα ότι ήταν χαζή ιδέα γιατί αν θες να βγάλεις τα προς το ζειν ως συγγραφέας πρέπει να είσαι πολύ παραγωγικός, πράγμα που δεν έχω, όπως επίσης να έχεις και ταλέντο, πράγμα που δεν ξέρω αν έχω.

Δημοσιογράφος (21 χρονών)

Αυτή η ιδέα μου προέκυψε πρόσφατα, σαν την εναλλακτική του συγγραφέα. Δεν έχω βρει ακόμα λόγο να μην το κάνω.

Τελειώνοντας αυτή την εκτενή λίστα θα συμπληρώσω τα επαγγέλματα που νομίζω πως ήθελαν οι γονείς μου να κάνω. Νομίζω, γιατί δεν το είπαν ποτέ ξεκάθαρα.

Ηθοποιός (μαμά)

Πρέπει να πιστεύει ότι έχω υποκριτικό ταλέντο ή ότι είμαι υπερβολικά drama queen. Από μικρή μου έλεγε πάντως, πρέπει να γίνει ηθοποιός εσύ. Συγγνώμη μαμά δεν θα γίνω ηθοποιός, τουλάχιστον προς το παρόν, και αν ήθελα να γίνω, το ξέρω πως θα ήσουν η πρώτη που θα προσπαθούσε να με αποτρέψει.

Υπουργός (μπαμπάς)

Αυτό είναι κάτι που σκάλισα πολύ στο παρελθόν για να το βρω. Δεν θυμάμαι ποτέ τον πατέρα μου να μου λέει να κάνω κάτι, τον θυμάμαι όμως σε ανύποπτες στιγμές να λέει ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται νέα μυαλά σαν τα δικά μας (τα δικά μου και της αδελφής μου) για να πάει μπροστά. Συγγνώμη μπαμπά ούτε αυτό το 'χω.

Τέλος, θα σας πω για το κρυφό μου ταλέντο, που κάποτε θα το κάνω επάγγελμα.

Τραγουδίστρια

Εκδηλώθηκε στα 3 μου χρόνια και έμεινε εκεί. Τότε που τραγούδαγα το Βάλε το κόκκινο φουστάνι. Αυτό.






Πορτραίτο ανθρώπινου όντος


Αυτό που με κάνει να περηφανεύομαι περισσότερο είναι το στόμα μου. Δεν είναι αλήθεια πως είναι ορθάνοιχτο, από τη μια ως την άλλη άκρη, επειδή ουρλιάζω συνέχεια από απελπισία. Το έχω έτσι για να δείχνω τα άσπρα και κοφτερά μου δόντια. Υπάρχει άνθρωπος που να μην τα ζηλεύει; Μόνο ένα δυο μου λείπουν, Τα υπόλοιπα διατηρούνται γερά και σαρκοφάγα. Αν χρειαστεί μασάνε και πέτρες. Αλλά προτιμούν να τρέφονται με στήθια και οπίσθια μοσχαρίσια, να βυθίζονται σε στηθάκια και μπουτάκια κότας και κοτόπουλου, ή σε τρυφερά λαιμάκια πουλιών. Η κρεοφαγία είναι αποκλειστικό προνόμιο των θεών.

Δεν είμαι δυστυχισμένος, ούτε θέλω να με λυπούνται. Είμαι αυτό που είμαι κι αυτό μου είναι αρκετό. Όταν ξέρω πως άλλοι βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση, αυτό είναι, βέβαια, μεγάλη παρηγοριά. Μπορεί να υπάρχει Θεός, αλλά αυτό, εδώ που φτάσαμε στην ιστορία, με όλα όσα μας έχουν συμβεί, έχει άραγε καμία σημασία; Πως ο κόσμος ίσως μπορούσε να είναι καλύτερος; Ναι, ίσως, αλλά γιατί να το αναρωτιόμαστε; Έχω επιζήσει και, παρά τα φαινόμενα, είμαι κι εγώ μέλος της ανθρώπινης ράτσας.

Κοίταξε με καλά, αγάπη μου. Αναγνώρισε με, αναγνώρισε τον εαυτό σου.


Το απόσπασμα είναι από το Κεφάλαιο 9-Πορτραίτο ανθρώπινου όντος του Μητριάς Εγκώμιο του Μάριο Βάργκας Λιόσα.

Ο πίνακας, Κεφάλι I είναι του Φράνσις Μπέηκον.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Το κορίτσι του Μάη


Στην πλάτη ρίχνεις τα μαλλιά
φοράς κορδέλα βυσσινιά



τα βλέφαρα ζωγραφιστά
στο στήθος φυλαχτά.



Σε λένε το κορίτσι του Μάη
μα.. στην καρδιά σου η αγάπη δεν χωράει.



Στο χρυσαφί σου μενταγιόν
έχεις γράψει σ' αγαπώ



μα δε μιλάς ποτέ γι' αγάπη
και λες πως είναι κουτό.



Σε λένε το κορίτσι του Μάη
μα.. στην καρδιά σου η αγάπη δεν χωράει.




τα κορίτσια του Μάη: Ε., Μαρία κι εγώ



Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Θα πεις..


Αυτή την φωτογραφία δεν την θυμάμαι.
.. Κι όμως την έβγαλε η Λένα.

Τα ρούχα μου και τα μαλλιά μου είναι χάλια.
.. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια.

Δεν ξέρω που είμαστε.
.. Απέναντι από την Καμάρα.

Τι κάναμε εκείνο το βράδυ;
.. Πεινούσαμε πολύ.

Και σταματήσαμε να βγάλουμε φωτογραφία;
.. Ναι.

Τη βρίσκω αστεία όλη αυτή την εικόνα.
.. Ήταν ένα αστείο βράδυ.

Μετά τι κάναμε;
.. Φάγαμε κάτι πρόχειρο.

Πώς θυμάσαι ακριβώς τι έγινε εκείνο το βράδυ;
.. Δεν θυμάμαι. Μπορεί να ήταν κάποιο άλλο βραδύ.

Και εσύ που την βρήκες;
.. Σε ένα παλιό άλμπουμ στο facebook.

Γιατί την έβαλες;


στη φωτογραφία είναι η Μαρία, η Δήμητρα κι εγώ